Η ΠΕΙΝΑ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ
Η πείνα στον κόσμο είναι αρκετή. Υπάρχουνε λαοί
που πεθαίνουν από την πείνα. Υπάρχουνε οι μύγες. Οι
κορκόδιλοι. Οι αράχνες. Η πείνα. Είναι η Αφρική.
Αλλά ούτε η Ινδία αστειεύεται.
Στην Κίνα αν δεν κάνεις παιδί σε πληρώνουνε.
Η πείνα στον κόσμο είναι ένα σωρό όπως τα σκουλήκια,
όπως οι σκουληκαντέρες. Υπάρχουνε λαοί
πλουσιότατοι, που δεν ξέρουνε ούτε που βρίσκεται το
σπίτι της πείνας, αλλά υπάρχει η Ινδία, η Αφρική και τα
Μπαζιλικάτα που ξέρουνε που βρίσκεται το σπίτι της
πείνας!
Ο κόσμος είναι αηδία. Η γη είναι αηδία. Το ανθρώπινο
πλάσμα είναι αηδία. Ο κόσμος κάνει όπως ο πλούσιος
Επουλόνε, και ο Λάζαρος θα ήταν η Αφρική, και
λίγο το Περού. Μια φορά το Περού ήτανε πάρα πολύ
πλούσιο, τώρα του πονάει πολύ η κοιλιά από την πείνα.
Ο κόσμος είναι αηδία, εγώ δε φοβάμαι να το πω,
γιατί είμαι ο επιμελητής, και μερικά πράγματα μπορώ
να τα λέω.
Και αυτή την έκθεση την τελειώνω μ’ αυτές τις λέξεις:
Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΔΕΝ ΚΑΤΑΓΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΠΙΘΗΚΟΥΣ,
ΑΛΛΑ ΑΠΟ ΤΑ ΒΑΜΠΙΡ!
Εγώ ελπίζω να τη βολέψω. Εξήντα εκθέσεις παιδιών δημοτικού ανθολογημένες και
φροντισμένες από το δάσκαλο Μαρτσέλο ντ’ Όρτα.